The Dead Don’t Die is een sterk zelfbewust knipogende zombie-komedie van meesterregisseur Jim – Only Lovers Left Alive, Broken Flowers, Down by Law – Jarmush, met een paar zulke ‘in your face‘-boodschappen, dat die overduidelijkheid mij wat weifelend/achterdochtig maakt. Want wil hij nou ‘meer’, of wilde hij enkel de ultieme ‘knipoogfilm’ maken, wars van alle conventies over heldendom e.d.? Overigens kan The Dead Don’t Die ook de geschiedenis in gaan als de film waarin held…
The Cobbler bewijst dat Adam Sandler platte komedies voortaan beter echt achter zich laat, want in meer serieuze, tragikomische rollen is hij zoveel beter. Gelukkig wordt dat door ‘grote’ regisseurs nog altijd gezien, want waar Paul Thomas Anderson hem al ooit geweldig inzette in Punch-Drunk Love, daar weet Thomas – The Station Agent, The Visitor – McCarthy ook het beste uit hem te halen, in dit New York-sprookje over een wel heel aparte schoenmaker… Het…
Het verhaal van The Incredible Burt Wonderstone verloopt vrijwel net zo standaard als Burt & Antons inmiddels suffe en routineuze goocheltrucs in de film. Maar mogelijk doordat m’n verwachtingen – door alle slechte kritieken die ik vooraf zo links en rechts opving – vrijwel tot nul waren gereduceerd, genoot ik juist keihard van deze nieuwe en erg foute komedie met Steve Carell, Jim Carrey, Steve Buscemi, Olivia Wilde, Alan Arkin én de zojuist overleden James…
Ach, als tussendoortje op DVD, zo net voor het op stap gaan, was Hotel Transylvania best leuk. Ik weet alleen niet of regisseur Genndy Tartakovsky nou ’n animatiefilm voor kinderen wilde maken, of dat hij vooral op volwassenen mikt, dus aan wie ik deze film aan moet raden weet ik niet zo goed. Als ik serieus ben kan ik namelijk best wel gaan zeuren over deze film, maar daarvoor vermaakte hij me toch net teveel……
Beroering alom, toen bekend werd dat Jack Kerouacs generatie-definiërende boek On the Road verfilmd zou gaan worden. Ik las het boek zo’n vijf, zes jaar geleden, en ik was ook zeker wat huiverig. M’n nieuwsgierigheid en liefde voor film ‘won’ echter makkelijk, dus gisteravond zag ik ‘m. En ik begrijp nu ook hoe lastig het is om de film niet continu te vergelijken met ’t boek, want wat ik zeker merkte was dat ik me…
Het meest opmerkelijke aan deze film is misschien wel dat zo weinig mensen ‘m kennen. De titel en de poster hebben altijd wel ergens in m’n achterhoofd gezeten, en ik zag ‘m dus ook afgelopen maandag pas voor ’t eerst. Terwijl deze film in 1992 toch de speciale juryprijs won op het Sundance filmfestival, waar één van de andere genomineerden in die categorie ene Quentin Tarantino was met Reservoir Dogs. IMDb herkent ‘m ook niet…
Met The Messenger toont debuterend regisseur en schrijver van I’m Not There Oren Moverman dat hij in de gaten gehouden mag worden. Daarnaast toont Ben Foster wéér z’n grote talent en laat ook Woody Harrelson zien nog altijd een veelzijdig en groot acteur te zijn (hij maakte deze film dus in hetzelfde jaar als ’t hilarische Zombieland). En dan heb ik het nog eens niet over de sterke bijrollen van Samantha Morton en zeker ook…