Oh yes, Furiosa: A Mad Max Saga weet niet alleen bijna té geloofwaardig de wereld van Mad Max te koppelen aan onze huidige tijdgeest (en problemen), maar voert ons ook binnen een paar milliseconden terug naar de sfeer van die geweldig bombastische comeback-verrassing Fury Road uit 2015. Al lijkt in Furiosa het verhaal een stuk belangrijker dan de overweldiging, waardoor ik in eerste half uur toch ook iets te makkelijk afgeleid werd… Waardoor ik aan…
Mank – over Herman J. Mankiewicz’ inspiratie voor en het schrijven van het scenario van ‘all time classic‘ Citizen Kane – is niet alleen vormgegeven als een klassieker, maar lijkt dat ook ‘instant’ te zijn. Nu vind ik films over schrijvers altijd bovenmatig interessant (van The End of the Tour tot Adaptation tot Where the Buffalo Roam, en nog zoveel meer), maar in Mank vertelt regisseur David – Se7en, Gone Girl – Fincher niet alleen…
Toen ik op de aftiteling zag dat Nicolas Winding Refn deze film opdroeg aan cultheld Alejandro Jodorowsky, werd ik nog meer gesterkt in m’n interpretatie dat Only God Forgives wel eens één van de interessantste en ‘diepste’ films van het jaar zou kunnen zijn. Want waar mijn interpretatie van deze film wel degelijk te koppelen valt aan de diepere laag die z’n voorganger Drive bevatte, wil ik iedereen waarschuwen die met hoge ‘Drive-verwachtingen’ naar deze…