Zoals bij de meeste ‘belangrijke’ films (en/of films van interessante regisseurs) ging ik met zo min mogelijk voorkennis deze nieuwste van Guillermo – The Shape of Water, Pan’s Labyrinth – del Toro in. Toen ik na afloop ontdekte dat dit een remake is, vielen er wel een paar dingen iets ‘logischer’ op hun plek (al is 100% logica zeker niet iets wat Del Toro belangrijk vindt, volgens mij). Maar had ik geweten wat het genre…
Ik denk dat er geen filmmaker is die meer in mijn (of ons) hoofd weet te kijken, dan Charlie Kaufman. Voor mij staat hij naast meester-kunstenaar David Lynch, en met I’m Thinking of Ending Things laat hij me zo’n enorme range aan emoties voelen, dat het bijna ‘eng’ wordt. Waarschijnlijk ook de reden dat deze film misschien wel de extreemste reacties van het jaar oproept bij het publiek. Zeker door het eerste erg ongemakkelijke uur,…
Knives Out is een vermakelijke whodunnit die vooral gewaardeerd zal worden door plot-puzzelaars. Want naast een ongelooflijke topcast (met Daniel Craig, Jamie Lee Curtis, Michael Shannon, Christopher Plummer, Chris Evans, Ana de Armas, Don Johnson, Lakeith Stanfield, Toni Collette én Frank – Yoda – Oz..!) is deze nieuwe van regisseur-scenarist Rian – Brick, Looper, The Last Jedi – Johnson niet veel meer dan een ingewikkelde verfilming van een Cluedo-spelletje. En al zou Daniel Craigs overdreven zwaar…
Ooooooooooooh ja, Hereditary is zóveel meer dan ‘horror’, en vooral een film die jou uitdaagt. Dat kan best verwarrend zijn, en iets dat liefhebbers van simpele horrorfilms mogelijk juist tegen zal vallen. Maar ik moest zelfs aan een tweetal mega-toppers uit 2017 denken. Normaliter houd ik ook niet van ‘enge’ films, en toen een vriend vooraf vertelde dat hij vooral een psychologische horror verwachtte, pareerde ik ‘m mogelijk wat te stoer met: “Nou, dan ben…
De grens tussen TV en film wordt steeds dunner: franchises gaan steeds meer op TV-series lijken, terwijl sommige TV-series qua production value al zeker niet meer onder doen voor film. De economische term hiervoor is “marktpenetratie“, en dat is wat ik ontzettend voelde toen ik Unlocked keek: dit is gewoon een uitgebreide aflevering uit een 24-achtige serie, waarbij je gedurende de film dus al begint te voelen dat het verhaal waarschijnlijk niet bevredigend ‘rond gemaakt’ zal…
Had ik vooraf geweten dat de regisseur van Hector and the Search for Happiness eerder Hanna Montana: The Movie, Shall We Dance, Serendipity, The Mighty en Funny Bones had gemaakt, dan was ik er wel met andere verwachtingen in gestapt. Want ondanks dat ik best wel genoten heb van deze nieuwe film met Simon Pegg en flink wat andere grote namen, snap ik echt niet wat ie in een arthouse-bioscoop doet. Juist omdat de humor…
Om maar met de deur in huis te vallen: ik vind The Way Way Back de leukste film die ik tot nu toe heb gezien dit jaar. Weet daarbij wel dat “leuk” een combinatie van goed, lief en vermakelijk is, want de beste film van het jaar zal het niet worden. Maar het is een erg fijne feel-good-coming-of-age zomerkomedie, gemaakt door twee kerels die als acteur in de film te zien zijn en eerder met Alexander…
Apart dat een film over Alfred Hitchcock juist wat tegenvalt bij de échte Hitchcock-fans. Natuurlijk zal elke fan deze film willen/moeten zien, want alles wat over deze master of cinema te vinden valt zal door fans worden verorberd, maar eigenlijk biedt de film ’n wat oppervlakkige kijk op Hitchcocks relatie met z’n vrouw en z’n strijd om één van z’n meesterwerken – Psycho – geproduceerd te krijgen. En daarmee is het eerder ’n film die ‘leken’…
Met zo’n titel en poster verwacht je natuurlijk quirkiness, en zeker als je weet dat dit een ‘uitbouw’ van Dennis Lee’s studenten-Oscar-winnende korte film met dezelfde titel is, dan lijkt het me logisch dat je zo’n fijne American indie als Little Miss Sunshine, Rushmore of zelfs Tadpole gaat verwachten. Helaas lijken de filmmakers door gehad te hebben dat ’t publiek een quirky film verwacht, of misschien zien ze dit zelfs wel als ‘genre’, want ze…
Mary and Max is een geweldige film over eenzaamheid, opgroeien, vriendschap, pijn én hoop, en speelt zich af in zowel Melbourne als in New York. Tel daar de aanwezigheid van sterren als Philip Seymour Hoffman, Eric Bana en Toni Collette, geweldig camerawerk, een mooi scenario en heerlijk donkere humor bij op, en je hebt een animatiefilm die wat mij betreft makkelijk van ‘jaargenoten’ als Up, Fantastic Mr. Fox, Ice Age 3 en 9 wint… Mary…