Foxcatcher vertelt het ontzettend rare, ogenschijnlijk wat klinische maar ook waargebeurde verhaal van een stinkend rijke industriële magnaat die in de jaren 80-90 van de vorige eeuw het Amerikaanse worstelen wilde ondersteunen met o.a. topfaciliteiten. Daarbij merk je tijdens de film echter dat zijn geestelijke gezondheid stevig voer voor menig psychotherapeut zou zijn geweest. Ik moet toegeven dat ik in eerste instantie niet echt in het verhaal gezogen werd en me zelfs afvroeg of je…
The Butler vertelt het waargebeurde en (net niet genoeg) gedramatiseerde verhaal van een butler die onder maar liefst acht Amerikaanse presidenten diende in het Witte Huis, voornamelijk gezet tegen de achtergrond van de civil rights movements in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Vooral door Forest Whitakers sterke spel raakte deze nieuwe van Lee – Precious – Daniels me zeker wel, maar hoe ‘goedkoop’ die sentimentaliteit is laat ik nog even in het midden.…
Nadat Bart Chabot laatst bij Pauw & Witteman een warm pleidooi voor The Whistleblower hield (en helaas toch ook wel iets verklapte) en ik op Facebook nogal geschokte reacties op deze film zag verschijnen wist ik dat ik ‘m snel moest zien. En op één of andere manier was ik bang dat het een wat cliché kritische film zou zijn, maar wat ik gisteren zag maakte me zó ontzettend kwaad dat ik in mezelf bijna dingen op…
Helaas, in m’n wens om weer een klassieker te ontdekken en daar gruwelijk van te genieten koos ik afgelopen maandag voor Antonioni’s Blowup uit 1966, maar hier kwam ik echt helemaal niet in. Zou het de “influenza C” zijn geweest, of ligt de film me (nu) gewoon niet? Blowup (of Blow Up, Blow-Up, take your pick) gaat over een Britse fotograaf die betrokken raakt bij een moordcomplot, of toch niet? Ik vind het echt jammer…