Ondanks dat ik misschien wel ’t stevigste (en onverwacht) geraakt werd door de best nostalgische backstage-beelden tijdens de aftiteling – beetje als zo’n videomontage bij een uitvaartdienst – is Deadpool & Wolverine vooral de heerlijke verfilming van misschien wel de leukste bromance in Hollywood-historie: die tussen Ryan Reynolds en Hugh Jackman. En conceptueel is de film ook zo over-the-top vierdemuurdoorbrekend dat er niet enkel commentaar op de gespeelde karakters wordt gegeven (waar je van houdt…
“Dolemite is my name, and fuckin’ up motherfuckers is my game!“, aldus Rudy Ray Moore, Eddie Murphy’s ‘comeback’-rol in dit hele vette waargebeurde verhaal (het derde waargebeurde verhaal op rij dat ik recenseer!). Vooral voor rap-/hip hop-liefhebbers mogelijk een bekende naam, maar voor mij was het heerlijk ontdekken van (en meeleven met) Murphy’s karakter. Af en toe kreeg ik zelfs een wat ‘naar’ gevoel, omdat je bij elke scène voelt dat het volledig mis kan…
Brooklyn’s Finest is een mooi staaltje van “Mijn debuutfilm was geweldig, maar daarna kreeg ik van Hollywood zoveel aanbiedingen, dat de films die ik daarna maakte toch wat afgeraffeld aanvoelen en minder gepassioneerd zijn, ook al had ik acteurs als Mark Wahlberg (Shooter), Bruce Willis en Monica Bellucci (Tears of the Sun) en Ethan Hawke, Don Cheadle, Richard Gere en Wesley – fucking – Snipes tot m’n beschikking“. Inderdaad: Wesley Snipes zit in Brooklyn’s Finest…!…