Drie dagen na het zien van Jacques – Un Prophète – Audiards meervoudige Cannes-prijswinnaar, herinnerde ik me zojuist pas weer dat het inderdaad óók een musical is. Maar dan dus wel een ‘musical crime (comedy) thriller‘ die me muzikaal minstens één keer zo stevig raakte dat ik zelfs m’n ogen voelde tranen. Misschien wel perfect passend bij de voor mij ongrijpbare emotionele achtbaan waar het titelkarakter mee móet hebben geworsteld, al koppelde ik het wel…
Aan de ene kant: het is superknap hoe James Gunn het voor elkaar krijgt om al die verhaallijnen wél bij elkaar te houden. Aan de andere kant: het is veel meer ‘puzzelen’ (kunde) dan ‘creëren’ (kunst), dus films als Guardians of the Galaxy Vol. 3 zijn vooral producten van een industrie, waarin dan af en toe wat pareltjes verborgen blijken. En inderdaad: deze trilogie-afsluiter (!?!) bevat dé ultieme filmfanaatfantasie, wat gekoppeld is aan de essentie…
Na dertien jaar ‘wachten’ is er dan eindelijk een vervolg op Avatar, een film die ik vooral spiritueel interessant vond, en waarbij de 3D-optie mij meer in de weg zat dan dat ’t voor mij opleverde. Nu zou het veel te simpel zijn om te zeggen dat dit bij Avatar: The Way of Water 180 graden omgedraaid is (ik merkte deze keer amper dat ik een 3D-bril op had :)), maar het spiritueel interessante lijkt…
Het rare/aparte aan deze nieuwe film van de maker van Three Kings, I Heart Huckabees, The Fighter, American Hustle en Silver Linings Playbook is niet dat hij wederom talloze topnamen heeft weten te strikken (Bale, Robbie, Washington, Rock, Taylor-Joy, Malek, Nivola, Riseborough, Schoenaerts, Shannon, Myers, Swift, Olyphant, Saldana en ene De Niro), maar dat eigenlijk geen enkele karakter echt geloofwaardig wordt, hoe hard vooral Bale en Robbie ook shinen. Daarom verwacht ik niet dat David…
Misschien weet je het al van mij, maar écht fan van al die verschillende streamingdiensten ben ik niet (iets met dat het voelt als allemaal verschillende videotheken met ieder hun eigen aanbod, waarvan je eerst lid moet worden om door de collectie te mogen struinen; wil je alles zien, kost je dat een godsvermogen, maar tja: “Het is wel goed voor de economie hè!“). Toen ik een tijdje geleden echter geveld was door corona (én…
Omdat hij één van de regisseurs en editors van Saturday Night Live is, volgde ik Oz Rodriguez al een tijdje op Instagram. Dat hij met hulp van SNL-baas Lorne Michaels nu zijn tweede (na het hier niet uitgebrachte Brother Nature) film kon maken – naar eigen zeggen de eerste film die echt de Dominicaanse bevolking in de NY’se Bronx in de hoofdrol zet (vandaar ook Zoe – Avatar – Saldana’s cameo?) – voorspelt niet direct…
Allereerst: Avengers: Infinity War is één groot actie-avontuur-spektakel dat z’n weerga amper kent. Maar daarbij is de film ook zó volgepropt met ‘meer meer meer meer Marvel meer meer’, dat ik me tijdens de film al begon af te vragen: “Waarom zou je, als je toch al alle thematiek van zo’n beetje alle grote epische films van de laatste decennia bij en door elkaar propt, hoe lang duurt het dan nog voordat we een Chewbacca-meets-Thor-gevecht…
Voor het schrijven van deze recensie heb ik me even ingelezen in die immense hoeveelheid karakters die in het Marvel-universum rondrennen en -vliegen, en alleen daarom al moet je concluderen dat het ontzettend knap is dat regisseur/scenarist James Gunn er een begrijpelijk verhaal van heeft weten te maken. Nu zijn het plot en al die verwijzingen natuurlijk vooral voer voor fanboys, want net als bij het heerlijke eerste deel moet ik eerlijk toegeven dat ik nu…
Wat er precies mis is met Live by Night, Ben Afflecks vierde film die hij zelf geregisseerd heeft, vind ik nog wat lastig te duiden, maar het zit hem in een ietwat onbevredigend verhaal en een behoorlijke miscasting, namelijk die van Affleck zelf in de hoofdrol. In slechts één scène vond ik hem redelijk overtuigen als wel-of-niet wannabe gangster, terwijl het verhaal wel volgepropt lijkt met ‘grote’ thema’s als boetedoening, wraak en moraliteit in een amorele…
Mogelijk kwam het doordat ik niets meer dan simpel escapisme verwachtte, maar ik was best wel aangenaam verrast door Star Trek Beyond. Okay, het verhaal is makkelijk te vergeten en de film voelt voornamelijk aan als een zeer vette aflevering in een serie, met werkelijk adembenemende decors/set pieces/CGI, maar de positieve uitleg van die ‘verhaalkritiek’ is dat het plot eindelijk eens ondergeschikt lijkt aan de thematiek. En dat in zo’n grote zomerblockbuster… Dus nee: de…
Als je de trailer van Guardians of the Galaxy hebt gezien, dan weet je waarschijnlijk al dat dit één van de verrassendste Marvel-films is, deels vanwege het feit dat 99,5% van de film zich niet op aarde afspeelt, maar vooral vanwege de heerlijke zelfrelativerende humor. In dat opzicht is de trailer de perfecte representatie van deze nieuwe van regisseur James Gunn, die me een paar jaar geleden enorm verraste met z’n vrij cynische superheldenfilm Super, na…
De maker van Crazy Heart, Scott Cooper, toont met Out of the Furnace dat zijn Oscarwinnende film geen toevalstreffer was. Out of the Furnace is echter nog een stuk rauwer dan die Jeff Bridget-Colin Farrell-film, maar net zo’n uit het leven gegrepen verhaal over mensen die worstelen met alle shit die op hun pad komt. En ook nu kan Cooper weer beschikken over geweldige acteurs, want Christian Bale, Casey Affleck, Zoë Saldana, Woody Harrelson, Willem…